Het achtste boek dat ik heb gelezen is ''De consequenties'' van Niña Weijers.
Samenvatting:
Minnie Panis is een veel te vroeg geboren baby. Omdat de baby zo enorm klein was vroegen de doctoren zich af of ze het wel zou redden. Ze heeft wekenlang in een couveuse gelegen. Hierin groeide ze en sterkte zij goed aan. Wonder boven wonder mocht Minnie na een lange tijd eindelijk mee naar huis. De vader van Minnie was nergens te bekennen dus de moeder moest helemaal alleen voor haar zorgen. Als snel komt de moeder erachter dat Minnie eigenlijk nog nooit in der leven gehuild heeft. Zelfs niet na de geboorte. Ze weet dat dit niet klopt en gaat zich dus zorgen maken. Ze besluit naar de dokter te gaan waar ze graag wil dat haar dochter onderzocht wordt, maar in het ziekenhuis willen zij dit niet omdat ze zeggen dat er niets aan de hand is. Wel gaat Minnie naar een centrum voor huilende baby's en wordt behandeld door Johnstone. Hij komt erachter dat Minnie gevoelig is voor muziek. Hij krijgt met muziek Minnie voor het eerst aan het huilen.
Jaren later werkt Minnie als kunstenares. Omdat ze vreemd gegaan is met een fotograaf, is haar relatie verbroken. En dan opeens komt Minnie erachter dat ze zwanger is van de fotograaf. Minnie is benieuwd naar haar leven en huurt de fotograaf in om drie weken foto's te maken. Hij moet haar achtervolgen zonder dat zij het weet. Ze mogen dus in deze weken geen contact hebben met elkaar. Op een dag is Minnie wat door Amsterdam aan het slenteren. Ze is erg met haar zwangerschap bezig, want ze weet niet of ze het wel moet houden of niet. Ze ziet dat de sloten bevroren zijn en gaat op het ijs staan. Omdat het ijs nog niet sterk genoeg is zakt ze door het ijs en beland ze onder een wak. Gelukkig komt er snel een man (het blijkt Johnstone te zijn) die haar eruit helpt. Natuurlijk herkend Minnie hem niet, maar hij kent haar wel. Minnie is benieuwd naar zijn verhaal en gaat met hem mee naar huis. Bij Johnstone komt Minnie erachter dat ze behandelt is omdat ze ooit niet kon huilen. Ook wordt ze nog steeds emotioneel van muziek. Minnie gaat na een paar dagen weg bij Johnstone en is teleurgesteld in haar moeder die dit allemaal nooit aan haar heeft verteld.
Op een gegeven moment gaat Minnie naar de plek waar zij afgesproken heeft met de fotograaf, maar hij komt niet. Wel krijgt ze foto's van een kunstenaar. Er zit een brief bij waarin de fotograaf verteld dat hij de dag van de val door het ijs niet heeft geholpen en zich daar schuldig over voelt. Hij denkt namelijk dat ze dood was gegaan. Een paar dagen later ziet hij Minnie weer thuis komen en is hij dus weer blij, maar omdat hij zich zo schaamt wil hij geen contact met haar.
Toch is Minnie enorm blij met de foto's. Ondanks alles wat gebeurt is, is ze meer over haar verleden te weten gekomen. Ze heeft nu zoveel kracht gekregen dat ze heeft besloten om naar het buitenland te verhuizen. Een foto neemt ze met zich mee namelijk de foto wanneer ze door het ijs zakt. Ze hoopt ooit een prijs te kunnen winnen met de foto.
Recensie van anderen:
Hier staat een recensie van De standaard.
Hier staat een recensie van het NRC Handelsblad.
Mijn recensie:
Ik geef in mijn recensie vier literaire argumenten over wat ik van het boek vind en waarom.
Realistisch argument:
Ik vind het aan de ene kant enorm realistisch geschreven, omdat alles wat zij heeft meegemaakt toen zij nog baby was en ook later echt gebeurd kan zijn. Ik vind het wel raar dat Minnie's moeder alles heeft verzwegen, maar dat kan natuurlijk in het echt ook wel. Ook dat die fotograaf waarvan zij zwanger is foto's van haar moet maken in haar dagelijks leven zonder dat zij elkaar mogen zien is wel een beetje gek, maar dat kan natuurlijk ook in het echt gebeuren. Over het algemeen vind ik het dus best wel realistisch want het gaat over liefde, te vroeg geboren kinderen en couveuses. Dit zijn namelijk best realistische onderwerpen en komen veel in het leven voor. Dit boek zou over iemand die echt bestaat kunnen gaan. Ik vind het persoonlijk altijd wel fijn als het
realistisch is, want dan kan ik mij beter inleven in het boek en het dus vaak
ook beter begrijpen.
Emotioneel argument:
Ik vond dit persoonlijk wel een mooi boek. Het gaat vooral om het raakvlak tussen kunst en leven. Ik ben zelf helemaal geen fan van kunst, dus het was soms best wel vervelend dat het over dingen ging die mij helemaal niet interesseren. Ik vind het zelf interessant hoe die kleine baby's helemaal kunnen ontwikkelen in die couveuses en wat de muziek voor invloed had op de baby, dus ik vind het erg leuk dat dat gedeelte er ook in was geschreven. Ik weet niet of dit boek voor iedereen een geschikt boek is, maar er zullen vast en zeker mensen zijn die het boek helemaal geweldig vinden.
Vernieuwing argument:
In dit argument geef ik antwoord op de vraag: Is dit boek vernieuwend? Nou ik weet het niet echt. Ik lees niet veel en als ik lees zijn het vaak geen boeken die kunst in het thema hebben. Ik denk dat dit boek wel een beetje vernieuwend is door de fotograf die stiekem moet fotograferen. Dat heb ik namelijk nog niet eerder gehoord. Maar of ik nou kan zeggen ik vind dit echt super origineel... Ik denk het niet. Ik weet niet of dit boek zich kan onderscheiden met andere boeken op het gebied van kunst en liefde. Er gaan al enorm veel boeken over liefde en gebroken relaties. Kan dit boek zich dan wel onderscheiden.
Structureel argument:
Het verhaal is vanuit twee verschillende perspectieven verteld. Namelijk van de kant van Minnie en van haar moeder. Dit is best wel handig om te weten, want je kan hierdoor het verhaal beter begrijpen. Het verhaal in het boek is opgedeeld in verschillende delen. Deze delen kun je herkennen aan het jaartal. Het jaartal slaat op de tijd waarin het gedeelte van de tekst zich afspeelt. Deze verschillende delen zijn weer opgedeeld in hoofdstukken. De hoofdstukken zijn gemakkelijk te herkennen aan de dikgedrukte woorden aan het begin van een zin. Deze nieuwe hoofdstukken beginnen altijd op een nieuwe pagina. Ik vind de structuur in het boek erg duidelijk. Dit komt onder andere door de jaartallen. Zonder deze was het erg moeilijk om te begrijpen wat ze nou precies beschreef.
Over het algemeen vond ik dit boek best wel leuk. Als ik het een cijfer moest geven zou dit ongeveer op een 6,5 komen. Dit komt omdat de kunst mij niet erg aansprak, maar ik vond de verhaallijn wel mooi!
