Boek 11: ‘’Anna Karenina'' van L.N. Tolstoj

Het elfde boek dat ik heb gelezen is ''Anna Karenina'' van L. N. Tolstoj.

                  

Over Leo Tolstoj:

In deze link staat informatie over de auteur Leo Tolstoj.

Samenvatting:

In deze link staat een goede samenvatting van het boek Anna Karenina.

Recensie van anderen:

Hier staat een recensie van het NCR Handelsblad.
Hier staat een recensie van De Standaard.

Liefde en verdriet

In het boek Anna Karenina zijn er een aantal families. Elke familie heeft een aantal belangrijke personen. Ik ga de hoofdpersonen per familie bespreken. 

• De eerste familie:

- Vorst Stefan Arkadjewitsj Oblonski: Hij is de broer van Anna (naar wie het boek vernoemd is). Oblonski is een aardige man maar ik vind hem wel echt een zwakkeling. Het boek was best lastig te volgen maar volgens mij zijn er verschillende verhalen door elkaar verweven. Een verhaal gaat over hem. Hij heeft op dat moment een relatie met Dolly. Hij gaat alleen vreemd en daar komt zij uiteindelijk achter.

- Vorstin Darja Alexandrowna (Dolly): Dolly is een lieve en zachte vrouw. Ze kan erg goed opschieten met haar schoonzus Anna en haar twee zusjes Kitty en Natalie. Dolly is niet met de goede man getrouwd. Ze waren in het begin smoorverliefd op elkaar, maar later na velen kinderen blijkt hij toch niet zo een lieve partner te zijn. Alleen maar door de kinderen blijven ze bij elkaar. Wat ik persoonlijk wel raar vind want wat hij heeft gedaan zou ik echt niet pikken.

• De tweede familie:

- Vorst Alexander Sjitsjerbatski en zijn vrouw, de vorstin: Dit echtpaar is al oud en ze zijn de ouders van de drie zussen Dolly, Kitty en Natalie. Ze zijn in de loop van de jaren naar elkaar toe gegroeid. Ze verschillen nog wel geregeld van mening. Deze meningsverschillen gaan vaak over Kitty.

Katerina Alexandrowna (Kitty): Kitty is nog een jongen vrouw en weet nog niet wat ze met haar leven wil. Ze is erg onwetend en komt daardoor in grote problemen. Ze weet deze problemen gelukkig op te lossen en het komt met haar in het verhaal helemaal goed.

• De derde familie:

- Alexej Alexandrowitsj Karenin: Dit was de man van Anna. Ondanks dat hij veel om zijn vrouw geeft gaat haar verlaten. Anna is erg vurig en dat past niet bij hem. Hij is erg ambitieus met weinig passie.

- Anna Arkadjewna: Dit is een van de twee belangrijkste personen van het boek. Ooit was Anna een levendige vrolijke vrouw, alleen het gaat helemaal mis met haar. Als het steeds en steeds slechter met haar gaat en aan het einde van het boek zo depressief is dat ze het niet ziet zitten pleegt ze zelfmoord door onder een trein te springen.

• De vierde familie:

- Graaf Alxej Kirilowitsj Wronski: Ik vind hem echt achterbaks. Hij heeft gewoon iets gluiperigs over zich. Dit kun je zien aan de manier hoe hij met sommige mensen omgaat. Hij heeft een relatie gehad met Anna en ook met Kitty. Hij heeft Kitty's hart gebroken op het moment dat hij haar handschoen weggooit. 

• De vijfde familie:

- Konstantin Dmitritsj Lewin: Samen met Anna is hij een van de twee belangrijkste personen van het boek. Hij is behoorlijk verliefd op Kitty. Wanneer hij haar ten huwelijk vraagt wijst zij hem af omdat zij eigenlijk al een aanzoek van Wronski verwacht. Hij keert gekwetst terug naar zijn landgoed. Hij begint depressief te raken en reist daarom naar Moskou om wat afleiding te krijgen. In Moskou zeggen ze tegen hem dat als hij Kitty nog een keer vraagt dat ze geen nee meer kan zeggen. En ze hebben gelijk Kitty zegt ja en beide raken ze uit hun depressie van liefdesverdriet. Lewin is een teruggetrokken man. Iedereen mag hem.

Boek 10: ‘’De lege stad'' van Simone van der Vlugt

Het tiende boek dat ik heb gelezen is ''De lege stad'' van Simone van der Vlugt.

                               

Samenvatting:

Deel 1: 1940-1941

Katja van Kesteren is 21 jaar oud en is getrouwd met de arts Daniël. Ze neemt haar zusje van vier mee als de bommen op de stad Rotterdam vallen. Katja, Lieke en Thijs(de broer) vluchten door een stad die helemaal is verwoest. Ze weten niet wat er is gebeurd met hun ouders en de andere broertjes en zusjes. Later in het verhaal blijkt dat haar ouders en een broer en een zus zijn overleden en in een massagraf terecht zijn gekomen. Ondertussen zijn de Duitsers de stad binnen getrokken. Ze zijn nog fatsoenlijk tegen Katja, maar als later ook nog de Engelsen binnen trekken wordt de situatie pas echt gespannen. De Duitsers worden erg streng en de Nederlanders komen in opzet. Er ontstaat een verzet genaamd De Geuzen waaraan Hein en Thijs zich aansluiten. Op de verjaardag van Katja der schoonmoeder ontmoet ze een Duitse officier Max Rösener. Katja is erg gecharmeerd van hem. Alle inwoners moeten een persoonsbewijs halen, maar Katja wordt gelukkig uit de lange rij gehaald en krijgt voorrang. Katja wil graag kinderen, maar helaas kan zij dit in eerste instantie niet.

Deel 2: 1942-1943

De joden krijgen steeds meer problemen. Ze moeten een ster op hun kleding doen en moeten zich melden om naar Westerbork vervoerd te worden. Thijs zegt tegen Esther en Victor(vrienden) dat zij moeten onderduiken en dat Katja en Daniël ze te eten en te drinken geven. In juli krijgen Esther en Victor een kindje genaamd Samuel. Dit maakt het onderduiken alleen maar moeilijker. Hein Katja's jongere broertje wordt weggehaald van school. Katja roept de hulp in van Max Rösener om  haar broertje vrij te krijgen. Dit lukt. Helaas zijn Esther en Victor verraden en worden weggevoerd. Samuel moesten ze achterlaten en Katja gaat goed voor hem zorgen. Dan wordt opeens Daniël opgepakt vanwege een opruiende actie met artsen in het ziekenhuis. Weer vraagt ze om de hulp van Max. Hij heeft ook een vrouw en een kind verloren door de Britten. Katja is verliefd op Max. 

Deel 3: 1944-1945

Het verzet wordt steeds harder, hierdoor treden de Duitsers steeds strenger op. Max verteld Katja dat de SD graag inlichtingen wil over het verzet waar Hein en Thijs deel uit maken. Maar omdat Max Katja lief heeft vraagt hij niets aan haar. Jet(haar zus) en haar vriend Chiel krijgen weer een kind. Dit is niet handig, want ze hebben al niet zoveel eten. Gelukkig komt de bevrijding er bijna aan. In juni is het D-Day en in september zijn de Amerikanen voor de deur. Het feest wordt al gevierd allen dit blijkt helaas te vroeg te zijn. Alle jonge mannen tussen de 17 en de 40 moeten zich melden om naar werkkampen gevoerd te worden. Hein en Thijs zijn ook opgepakt. De winter is enorm koud en dan raakt ook nog het eten op. Katja gaat met haar zwager Chiel op hongerstrooptocht. Ze worden onderweg overvallen maar Chiel blijft sterk. Max zorgt voor voedsel voor Katja en haar familie maar in de rest van het land vallen er veel doden door de honger. In mei 1945 is het eindelijk zover de Canadezen komen de stad binnen. Na enkele weken komen ook Hein en Thijs terug. Ze leven nog maar zijn wel erg vermagerd. Helaas komen Esther en Victor niet terug dus moet Katja voor het kind blijven zorgen. Daniël is ook nog niet terig gekomen en Max is ook verdwenen. De moeder van Esther(Sonia) komt wel terug en verteld over haar verschrikkingen in het kamp. Ze geeft toe dat Bas(Samuel) beter bij Katja kan blijven, als ze hem maar af en toe mag komen bezoeken.

Recensie van anderen:

Hier staat een recensie van De telegraaf.

Hier staat een recensie van het Nederlands Dagblad.

Mijn recensie:

Ik geef in mijn recensie vier literaire argumenten over wat ik van het boek vind en waarom.

Structureel argument:

Het boek De Lege Stad is opgedeeld in drie grote delen. Elk deel is weer opgebouwd uit hoofdstukken. Ik vind dat dit het verhaal een stuk duidelijker maak, want het is goed te volgen. Ook staat in chronologische volgorde dit vind ik ook wel fijn, want sommige boeken hebben flashbacks waardoor je het hele verhaal niet meer begrijpt. Deel 1 speelt zich af in 1940-1941 en bestaat uit hoofdstuk 1-16, deel 2 speelt zich af in 1942-1943 en bestaat uit hoofdstuk 17-30 & deel 3 speelt zich af in 1944-1945 en bestaat uit hoofdstuk 31-45. Er is in dit boek een verteller. Dit is de 21-jarige Katja van Kesteren. Zij verteld in de onvoltooid tegenwoordige tijd wat wel fijn is want dit maakt het boek spannend. Er gaan ook stukken over de oorlogshandelingen  in Europa. Deze stukken lijken verteld door iemand die al weet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Dit vind ik persoonlijk wel verwarrend. Beter zou het zijn geweest als alles vanuit de belevenis van Katja was geschreven.

Realistisch argument:

Ik vind dit boek enorm goed geschreven! Het lijkt net of Simone van der Vlugt het allemaal zelf heeft meegemaakt (wat helemaal niet kan). Het is erg realistisch omdat het er echt zo aan toe ging tijdens de tweede wereldoorlog. Ze heeft zich tijdens het schrijven ingeleefd in hoe zij zich zelf zou voelen in de situatie, want anders kon er niet zoveel gevoel in zitten. Ik vind dit soort boeken eigenlijk niet echt boeiend, want het gaat over geschiedenis (wat echt niet mijn ding is). Maar juist omdat het zo meeslepend verhaal was vond ik dit boek nog we, boeiend! Ik denk dat alles wat zij heeft verteld echt gebeurd kan zijn en dus niet iets geks wat echt nooit kan gebeuren.

Intentioneel argument:

Maar wat was nou precies de bedoeling van de schrijver? Nou ik denk dat zij met een kijk vanuit het heden een boek wilde schrijven over het verleden. De meeste boeken over de tweede wereldoorlog zijn al heel oud. Dit boek is uitgegeven in 2015 wat ruim 70 jaar later is dan de bevrijding. Ik denk dat zij wilde dat mensen ook de andere kant wilde laten zien van de mensen die niet jood waren. Verder zou ik niet echt weten wat nou precies de bedoeling was, misschien het onderwerp oorlog wat meer bekend maken bij jongeren.

Emotioneel argument:

Mijn gevoel tijdens het lezen was dat ik mij wel kon inleven in hoe zij zich voelde, maar omdat ik natuurlijk nooit een oorlog heb meegemaakt zou ik het niet weten hoe het nou echt voelt. Ik vind het wel echt heel erg heftig hoe het eraan toe ging met de joden et cetera. Het boek riep dus een verdrietige emotie bij mij op. Het lijkt mij echt vreselijk om zo een heftige oorlog mee te maken en er ook je familie mee kwijt te raken. Ik ben oprecht enorm blij dat ik ben geboren in Nederland. Hier is het rustig en hebben wij het gewoon goed. Ik word ook altijd een beetje boos als ik dit soort verhalen lees. Hoe heeft het ooit zover kunnen komen? Maar helaas kunnen wij niets aan het verleden veranderen.

Boek 9: ‘’Kaas’’ van Willem Elsschot

Het negende boek dat ik heb gelezen is ''Kaas'' van Willem Elsschot.

Samenvatting:

Hier is de link naar een samenvatting van het boek.

Recensie van anderen:

Hier staat een recensie van De Morgen.
Hier staat een recensie van de Volkskrant.

Uiteenzetting van het boek:

Kaas is geschreven in 1933 en speelt zich ook af in het jaar 1933. De nieuwe zakelijkheid was groot in de periode van 1918 tot en met 1933. Het zou qua tijd dus goed kunnen dat het boek in 'de Nieuwe Zakelijkheid'geschreven is. De Nieuwe Zakelijkheid betekende een terugkeer tot de werkelijkheid. Het is sober, nuchter en gesteld op de feiten. Het boek Kaas heeft veel van deze literaire kenmerken. Ik geef er drie:

• Het boek heeft weinig gevoel: Dit is te zien in het stukje tekst op blz. 25: ''Ik werd helemaal koud toen het vrouwenkoor begon te huilen en ik niet instemmen kon. Waar toch vonden zij al die tranen, want dat waren de eerste niet, dat kon ik aan hare gezichten wel zien. Gelukkig weende mijn broer ook niet''

Toelichting: In dit gedeelte van het boek is de moeder van Frans net overleden, maar toch kan hij niet huilen. Dit is niet het enige wat mis gaat in Frans leven, want zijn bedrijf loopt ook al niet zo goed als het zou moeten. Frans is nooit boos of verdrietig en raakt nooit in de stress. De enige emoties die hij vertoont zijn nervositeit en teleurstelling. Omdat er in dit boek zo weinig gevel zit is het een kenmerkend boek van 'de Nieuwe Zakelijkheid'.

• Het heeft een nuchtere, strakke en zakelijke stijl zonder onnodige woorden en met weinig bijvoeglijke naamwoorden: Dit is te zien in het stukje tekst op blz. 88: ''Ik keer morgen terug naar Brussel en zal die heeren zeggen dat mijn gezondheid het niet toelaat. En willen zij niet hooren dan neem ik ontslag als lid en dan kan hun vereeniging stikken. Het spijt mij voor Van Schoonbeke, maar ik kan niet anders.''

Toelichting: Dit gedeelte van de tekst is heel strak en zakelijk geschreven. Het bevat geen bijvoeglijke naamwoorden. De zin die ik hierboven geschreven heb zou er ook zo uit kunnen zien: ''Ik keer morgen terug naar het mooie Brussel en zal die strenge heeren zeggen dat mijn slechte gezondheid het niet toelaat''. Deze zin bevat nu wel bijvoeglijke naamwoorden. Nu is het dus al gelijk een stuk minder zakelijk, maar juist doordat het zo zakelijk geschreven is past het wel enorm goed bij de literaire stroming.

• Ook zitten er veel korte zinnen in die geschreven zijn in een reportage stijl: Dit is te zien in het stukje tekst op blz. 116: ''Het is hier ongelooflijk rustig. Af en toe valt een druppel uit een kalende boom. Hoed af. Minuut stilte. Ik kan gerust zijn.''

Toelichting: Er zijn veel korte zinnen in dit boek. Door deze korte zinnen lijkt het verhaal op een reportage. Er zijn dus meerdere voorbeelden, maar ik heb voor deze gekozen. Er zijn in deze citaat namelijk twee zinnen waar maar twee woorden in staan! Doordat er zoveel kleine zinnen inzitten bevat het verhaal ook weer minder bijvoeglijke naamwoorden en komt het dus weer zakelijk over. 

Boek 8: ‘’De consequenties’’ van Niña Weijers

Het achtste boek dat ik heb gelezen is ''De consequenties'' van Niña Weijers.

Samenvatting:

Minnie Panis is een veel te vroeg geboren baby. Omdat de baby zo enorm klein was vroegen de doctoren zich af of ze het wel zou redden. Ze heeft wekenlang in een couveuse gelegen. Hierin groeide ze en sterkte zij goed aan. Wonder boven wonder mocht Minnie na een lange tijd eindelijk mee naar huis. De vader van Minnie was nergens te bekennen dus de moeder moest helemaal alleen voor haar zorgen. Als snel komt de moeder erachter dat Minnie eigenlijk nog nooit in der leven gehuild heeft. Zelfs niet na de geboorte. Ze weet dat dit niet klopt en gaat zich dus zorgen maken. Ze besluit naar de dokter te gaan waar ze graag wil dat haar dochter onderzocht wordt, maar in het ziekenhuis willen zij dit niet omdat ze zeggen dat er niets aan de hand is. Wel gaat Minnie naar een centrum voor huilende baby's en wordt behandeld door Johnstone. Hij komt erachter dat Minnie gevoelig is voor muziek. Hij krijgt met muziek Minnie voor het eerst aan het huilen.

Jaren later werkt Minnie als kunstenares. Omdat ze vreemd gegaan is met een fotograaf, is haar relatie verbroken. En dan opeens komt Minnie erachter dat ze zwanger is van de fotograaf. Minnie is benieuwd naar haar leven en huurt de fotograaf in om drie weken foto's te maken. Hij moet haar achtervolgen zonder dat zij het weet. Ze mogen dus in deze weken geen contact hebben met elkaar. Op een dag is Minnie wat door Amsterdam aan het slenteren. Ze is erg met haar zwangerschap bezig, want ze weet niet of ze het wel moet houden of niet. Ze ziet dat de sloten bevroren zijn en gaat op het ijs staan. Omdat het ijs nog niet sterk genoeg is zakt ze door het ijs en beland ze onder een wak. Gelukkig komt er snel een man (het blijkt Johnstone te zijn) die haar eruit helpt. Natuurlijk herkend Minnie hem niet, maar hij kent haar wel. Minnie is benieuwd naar zijn verhaal en gaat met hem mee naar huis. Bij Johnstone komt Minnie erachter dat ze behandelt is omdat ze ooit niet kon huilen. Ook wordt ze nog steeds emotioneel van muziek. Minnie gaat na een paar dagen weg bij Johnstone en is teleurgesteld in haar moeder die dit allemaal nooit aan haar heeft verteld. 

Op een gegeven moment gaat Minnie naar de plek waar zij afgesproken heeft met de fotograaf, maar hij komt niet. Wel krijgt ze foto's van een kunstenaar. Er zit een brief bij waarin de fotograaf verteld dat hij de dag van de val door het ijs niet heeft geholpen en zich daar schuldig over voelt. Hij denkt namelijk dat ze dood was gegaan. Een paar dagen later ziet hij Minnie weer thuis komen en is hij dus weer blij, maar omdat hij zich zo schaamt wil hij geen contact met haar.

Toch is Minnie enorm blij met de foto's. Ondanks alles wat gebeurt is, is ze meer over haar verleden te weten gekomen. Ze heeft nu zoveel kracht gekregen dat ze heeft besloten om naar het buitenland te verhuizen. Een foto neemt ze met zich mee namelijk de foto wanneer ze door het ijs zakt. Ze hoopt ooit een prijs te kunnen winnen met de foto. 

Recensie van anderen:

Hier staat een recensie van De standaard.

Hier staat een recensie van het NRC Handelsblad.

Mijn recensie:

Ik geef in mijn recensie vier literaire argumenten over wat ik van het boek vind en waarom.

Realistisch argument:

Ik vind het aan de ene kant enorm realistisch geschreven, omdat alles wat zij heeft meegemaakt toen zij nog baby was en ook later echt gebeurd kan zijn. Ik vind het wel raar dat Minnie's moeder alles heeft verzwegen, maar dat kan natuurlijk in het echt ook wel. Ook dat die fotograaf waarvan zij zwanger is foto's van haar moet maken in haar dagelijks leven zonder dat zij elkaar mogen zien is wel een beetje gek, maar dat kan natuurlijk ook in het echt gebeuren. Over het algemeen vind ik het dus best wel realistisch want het gaat over liefde, te vroeg geboren kinderen en couveuses. Dit zijn namelijk best realistische onderwerpen en komen veel in het leven voor. Dit boek zou over iemand die echt bestaat kunnen gaan. Ik vind het persoonlijk altijd wel fijn als het realistisch is, want dan kan ik mij beter inleven in het boek en het dus vaak ook beter begrijpen.

Emotioneel argument:

Ik vond dit persoonlijk wel een mooi boek. Het gaat vooral om het raakvlak tussen kunst en leven. Ik ben zelf helemaal geen fan van kunst, dus het was soms best wel vervelend dat het over dingen ging die mij helemaal niet interesseren. Ik vind het zelf interessant hoe die kleine baby's helemaal kunnen ontwikkelen in die couveuses en wat de muziek voor invloed had op de baby, dus ik vind het erg leuk dat dat gedeelte er ook in was geschreven. Ik weet niet of dit boek voor iedereen een geschikt boek is, maar er zullen vast en zeker mensen zijn die het boek helemaal geweldig vinden.

Vernieuwing argument:

In dit argument geef ik antwoord op de vraag: Is dit boek vernieuwend? Nou ik weet het niet echt. Ik lees niet veel en als ik lees zijn het vaak geen boeken die kunst in het thema hebben. Ik denk dat dit boek wel een beetje vernieuwend is door de fotograf die stiekem moet fotograferen. Dat heb ik namelijk nog niet eerder gehoord. Maar of ik nou kan zeggen ik vind dit echt super origineel... Ik denk het niet. Ik weet niet of dit boek zich kan onderscheiden met andere boeken op het gebied van kunst en liefde. Er gaan al enorm veel boeken over liefde en gebroken relaties. Kan dit boek zich dan wel onderscheiden.

Structureel argument:

Het verhaal is vanuit twee verschillende perspectieven verteld. Namelijk van de kant van Minnie en van haar moeder. Dit is best wel handig om te weten, want je kan hierdoor het verhaal beter begrijpen. Het verhaal in het boek is opgedeeld in verschillende delen. Deze delen kun je herkennen aan het jaartal. Het jaartal slaat op de tijd waarin het gedeelte van de tekst zich afspeelt. Deze verschillende delen zijn weer opgedeeld in hoofdstukken. De hoofdstukken zijn gemakkelijk te herkennen aan de dikgedrukte woorden aan het begin van een zin. Deze nieuwe hoofdstukken beginnen altijd op een nieuwe pagina. Ik vind de structuur in het boek erg duidelijk. Dit komt onder andere door de jaartallen. Zonder deze was het erg moeilijk om te begrijpen wat ze nou precies beschreef.

Over het algemeen vond ik dit boek best wel leuk. Als ik het een cijfer moest geven zou dit ongeveer op een 6,5 komen. Dit komt omdat de kunst mij niet erg aansprak, maar ik vond de verhaallijn wel mooi!