Boek 10: ‘’De lege stad'' van Simone van der Vlugt

Het tiende boek dat ik heb gelezen is ''De lege stad'' van Simone van der Vlugt.

                               

Samenvatting:

Deel 1: 1940-1941

Katja van Kesteren is 21 jaar oud en is getrouwd met de arts Daniël. Ze neemt haar zusje van vier mee als de bommen op de stad Rotterdam vallen. Katja, Lieke en Thijs(de broer) vluchten door een stad die helemaal is verwoest. Ze weten niet wat er is gebeurd met hun ouders en de andere broertjes en zusjes. Later in het verhaal blijkt dat haar ouders en een broer en een zus zijn overleden en in een massagraf terecht zijn gekomen. Ondertussen zijn de Duitsers de stad binnen getrokken. Ze zijn nog fatsoenlijk tegen Katja, maar als later ook nog de Engelsen binnen trekken wordt de situatie pas echt gespannen. De Duitsers worden erg streng en de Nederlanders komen in opzet. Er ontstaat een verzet genaamd De Geuzen waaraan Hein en Thijs zich aansluiten. Op de verjaardag van Katja der schoonmoeder ontmoet ze een Duitse officier Max Rösener. Katja is erg gecharmeerd van hem. Alle inwoners moeten een persoonsbewijs halen, maar Katja wordt gelukkig uit de lange rij gehaald en krijgt voorrang. Katja wil graag kinderen, maar helaas kan zij dit in eerste instantie niet.

Deel 2: 1942-1943

De joden krijgen steeds meer problemen. Ze moeten een ster op hun kleding doen en moeten zich melden om naar Westerbork vervoerd te worden. Thijs zegt tegen Esther en Victor(vrienden) dat zij moeten onderduiken en dat Katja en Daniël ze te eten en te drinken geven. In juli krijgen Esther en Victor een kindje genaamd Samuel. Dit maakt het onderduiken alleen maar moeilijker. Hein Katja's jongere broertje wordt weggehaald van school. Katja roept de hulp in van Max Rösener om  haar broertje vrij te krijgen. Dit lukt. Helaas zijn Esther en Victor verraden en worden weggevoerd. Samuel moesten ze achterlaten en Katja gaat goed voor hem zorgen. Dan wordt opeens Daniël opgepakt vanwege een opruiende actie met artsen in het ziekenhuis. Weer vraagt ze om de hulp van Max. Hij heeft ook een vrouw en een kind verloren door de Britten. Katja is verliefd op Max. 

Deel 3: 1944-1945

Het verzet wordt steeds harder, hierdoor treden de Duitsers steeds strenger op. Max verteld Katja dat de SD graag inlichtingen wil over het verzet waar Hein en Thijs deel uit maken. Maar omdat Max Katja lief heeft vraagt hij niets aan haar. Jet(haar zus) en haar vriend Chiel krijgen weer een kind. Dit is niet handig, want ze hebben al niet zoveel eten. Gelukkig komt de bevrijding er bijna aan. In juni is het D-Day en in september zijn de Amerikanen voor de deur. Het feest wordt al gevierd allen dit blijkt helaas te vroeg te zijn. Alle jonge mannen tussen de 17 en de 40 moeten zich melden om naar werkkampen gevoerd te worden. Hein en Thijs zijn ook opgepakt. De winter is enorm koud en dan raakt ook nog het eten op. Katja gaat met haar zwager Chiel op hongerstrooptocht. Ze worden onderweg overvallen maar Chiel blijft sterk. Max zorgt voor voedsel voor Katja en haar familie maar in de rest van het land vallen er veel doden door de honger. In mei 1945 is het eindelijk zover de Canadezen komen de stad binnen. Na enkele weken komen ook Hein en Thijs terug. Ze leven nog maar zijn wel erg vermagerd. Helaas komen Esther en Victor niet terug dus moet Katja voor het kind blijven zorgen. Daniël is ook nog niet terig gekomen en Max is ook verdwenen. De moeder van Esther(Sonia) komt wel terug en verteld over haar verschrikkingen in het kamp. Ze geeft toe dat Bas(Samuel) beter bij Katja kan blijven, als ze hem maar af en toe mag komen bezoeken.

Recensie van anderen:

Hier staat een recensie van De telegraaf.

Hier staat een recensie van het Nederlands Dagblad.

Mijn recensie:

Ik geef in mijn recensie vier literaire argumenten over wat ik van het boek vind en waarom.

Structureel argument:

Het boek De Lege Stad is opgedeeld in drie grote delen. Elk deel is weer opgebouwd uit hoofdstukken. Ik vind dat dit het verhaal een stuk duidelijker maak, want het is goed te volgen. Ook staat in chronologische volgorde dit vind ik ook wel fijn, want sommige boeken hebben flashbacks waardoor je het hele verhaal niet meer begrijpt. Deel 1 speelt zich af in 1940-1941 en bestaat uit hoofdstuk 1-16, deel 2 speelt zich af in 1942-1943 en bestaat uit hoofdstuk 17-30 & deel 3 speelt zich af in 1944-1945 en bestaat uit hoofdstuk 31-45. Er is in dit boek een verteller. Dit is de 21-jarige Katja van Kesteren. Zij verteld in de onvoltooid tegenwoordige tijd wat wel fijn is want dit maakt het boek spannend. Er gaan ook stukken over de oorlogshandelingen  in Europa. Deze stukken lijken verteld door iemand die al weet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Dit vind ik persoonlijk wel verwarrend. Beter zou het zijn geweest als alles vanuit de belevenis van Katja was geschreven.

Realistisch argument:

Ik vind dit boek enorm goed geschreven! Het lijkt net of Simone van der Vlugt het allemaal zelf heeft meegemaakt (wat helemaal niet kan). Het is erg realistisch omdat het er echt zo aan toe ging tijdens de tweede wereldoorlog. Ze heeft zich tijdens het schrijven ingeleefd in hoe zij zich zelf zou voelen in de situatie, want anders kon er niet zoveel gevoel in zitten. Ik vind dit soort boeken eigenlijk niet echt boeiend, want het gaat over geschiedenis (wat echt niet mijn ding is). Maar juist omdat het zo meeslepend verhaal was vond ik dit boek nog we, boeiend! Ik denk dat alles wat zij heeft verteld echt gebeurd kan zijn en dus niet iets geks wat echt nooit kan gebeuren.

Intentioneel argument:

Maar wat was nou precies de bedoeling van de schrijver? Nou ik denk dat zij met een kijk vanuit het heden een boek wilde schrijven over het verleden. De meeste boeken over de tweede wereldoorlog zijn al heel oud. Dit boek is uitgegeven in 2015 wat ruim 70 jaar later is dan de bevrijding. Ik denk dat zij wilde dat mensen ook de andere kant wilde laten zien van de mensen die niet jood waren. Verder zou ik niet echt weten wat nou precies de bedoeling was, misschien het onderwerp oorlog wat meer bekend maken bij jongeren.

Emotioneel argument:

Mijn gevoel tijdens het lezen was dat ik mij wel kon inleven in hoe zij zich voelde, maar omdat ik natuurlijk nooit een oorlog heb meegemaakt zou ik het niet weten hoe het nou echt voelt. Ik vind het wel echt heel erg heftig hoe het eraan toe ging met de joden et cetera. Het boek riep dus een verdrietige emotie bij mij op. Het lijkt mij echt vreselijk om zo een heftige oorlog mee te maken en er ook je familie mee kwijt te raken. Ik ben oprecht enorm blij dat ik ben geboren in Nederland. Hier is het rustig en hebben wij het gewoon goed. Ik word ook altijd een beetje boos als ik dit soort verhalen lees. Hoe heeft het ooit zover kunnen komen? Maar helaas kunnen wij niets aan het verleden veranderen.